Στην καρδιά της πηγής που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία στους Σταγιάτες του Πηλίου, στα σωθικά του χώματος και του βράχου, λένε πως εδώ και χρόνια αμέτρητα κείτεται μια κοπέλα. Το γάργαρο νερό του χωριού αναβλύζει από τον κόρφο της, από μια πληγή άκλειστη. Κάθεται ακούνητη η γυναίκα, με τα μάτια ανοιχτά να κοιτάνε αιώνια στο κενό, στο μαύρο σκοτάδι των υπόγειων περασμάτων.
Παλιότερα οι κάτοικοι του χωριού το είχαν παράδοση να ρίχνουν στα αφρισμένα νερά της πηγής μικρά ψάρια που είχαν σκαρώσει, είτε από ξύλο, είτε από κέντημα. Έλεγαν πως αυτά κατέβαζαν αέρα στην κοπέλα ώστε να αυτή να παίρνει ανάσα μια στο τόσο και να θυμάται τον απάνω κόσμο. Μουρμούριζαν και μαντάτα πάνω απ’ τα ψάρια πριν τα ρίξουν, έτσι ώστε να φτάνουν μες στη γη τα νέα των ανθρώπων.
Για το ποια ακριβώς είναι αυτή που βρίσκεται θαμμένη εκεί κάτω υπάρχουνε πολλές απόψεις. Άλλοι λένε πως είναι ένας απ’ τους ίσκιους της Αγιά Παρασκευής που ξέφυγε απ’ την αγία και ήρθε κυνηγημένος από πέρα απ’ τη θάλασσα. Λαβωμένη η σκιά αυτή παρακάλεσε τον τόπο να την κρύψει κι αυτή σ’ αντάλλαγμα έκανε να βγει εκεί νερό, βρύση ολόκληρη. Και η σκιά όποιου έπινε από εκεί έπαιρνε φτερά κι αλάφρωνε ο διαβάτης.
Κάποιοι άλλοι λένε πως η κοπέλα είναι η ίδια η πηγή. Είχε αντικρίσει κάποτε το είδωλο μια νεαρής απ’ το χωριό που είχε λαβωθεί από ωχρό ατσάλι, και από τότε η πηγή βάλθηκε να νομίζει πως είναι άνθρωπος. Λένε πως λίγο θέλει ακόμη και θα σηκωθεί να περπατήσει, και τότε το νερό της θα στερέψει.
Κι είναι και ορισμένοι που λένε πως οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού στέριωσαν τον οικισμό μ’ ένα κορίτσι πρόθυμο να γίνει αθάνατο και να δεθεί με τον τόπο για πάντα. Γι’ αυτό και της πέρασαν ένα πέτρινο καρφί στον κόρφο.
Ακόμη και σήμερα, αν τύχει και βρέχει για μέρες, τα παιδιά φτιάχνουν χοντροκομμένα ψάρια από πεσμένα φύλλα ή από χαρτί, και τα ρίχνουν στην πηγή παρακαλώντας να έρθει ο ήλιος. Αν καθαρίσει ο ουρανός – όπως και γίνεται συχνά – χτυπάνε την επιγραφή που βρίσκεται στη βρύση κι ακούνε με προσήλωση πόσο κούφιος αντηχεί ο χώρος από πίσω. Έχουνε μαζί τους και τετράδιο όπου σημειώνουν τα μαντάτα του κάτω κόσμου.