“Νομίζω πως αγαπάς αληθινά ένα τόπο, μονάχα όταν σέβεσαι και τον πιο μικρό σβώλο από το χώμα του”, έγραφε στο ημερολόγιό του ο Αλφόνς “Ξενοφών” Χοχάουζερ. Αναφερόμενος στο Πήλιο που τον αγκάλιασε. Ένα βουνό που του χαϊδεύουν τις ακτές δύο θάλασσες. Εκεί ανάμεσα, κρύβονται η Πάλτση, η Λύρη, η Αργαλαστή, ο Λαύκος, το Χόρτο, το Προμύρι, ο Μορτιάς και πόσα ακόμα χωριουδάκια. Μικρά, μα κουβαλάνε πολιτισμό και μόχθο αιώνων. Τα γέρικα καλντερίμια, ο βαρύς ίσκιος των πλατάνων, οι σμιλευμένες κρήνες, σου ψιθυρίζουν. Σου διηγούνται τα βιώματα των παππούδων μας. Σου λένε ότι αυτή η γη, με τις ελιές της, τα θαλασσινά της, τα χωράφια και τα ζωντανά της, τους έθρεψε. Σου υπενθυμίζουν ότι στα δάση και στα βράχια της, τους προστάτεψε και τους οργάνωσε ενάντια σε κάθε κατακτητή. Σε αυτά τα χωριά γνωριστήκαμε… Γελάσαμε, παίξαμε τις μουσικές μας και ερωτευτήκαμε. Σε κάποιο σοκάκι, ένα αυγουστιάτικο δείλι ακουμπήσαμε τα παιδικά μας όνειρα, να δοκιμάσουμε την τύχη μας στην πόλη. Θυμάσαι σε ποιο; Ή τα πρόδωσες; Γιατί σου έχουμε άσχημα μαντάτα.
Το λόμπυ της “πράσινης ανάπτυξης” που κατακρεουργεί βουνά και θάλασσες, έφτασε και στο Πήλιο. Εδώ και λίγους μήνες, παρουσιάστηκαν οι μελέτες εγκατάστασης για δύο αιολικές βιομηχανίες (26 ανεμογεννήτριες) στο νότιο Πήλιο. Στριμωγμένες σε παρθένες εκτάσεις όπου δεν ασκείται έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα, περικυκλωμένες από καλλιέργειες και τα γραφικά χωριά του Πηλίου. Σε πλαγιές και ρέματα που αποτελούν τα μοναδικά καταφύγια άγριας ζωής για το νότιο Πήλιο.
Μια αιολική βιομηχανία στην καρδιά του νοτίου Πηλίου, θα υποβαθμίσει το οικοσύστημα και την βιοποικιλότητα. Η αρπαγή της γης από τους σύγχρονους τσιφλικάδες, η λεηλασία της φύσης, θα δυσχεράνει ακόμα περισσότερο τον βιοπορισμό του ντόπιου πληθυσμού. Η εύφορη γη θα ερημώσει και θα βιομηχανοποιηθεί.
Η Μαγνησία σύντομα θα φαντάζει με απέραντη βιομηχανική ζώνη. Η καρκινοβιομηχανία της ΑΓΕΤ με την καύση σκουπιδιών από την μία, τα ντουμάνια της Χαλυβουργίας από την άλλη, κάπου στη μέση τερματικός σταθμός υγροποιημένου αερίου και εργοστάσιο πακεταρίσματος σκουπιδιών προς καύση, λίγο παραπέρα 60 ανεμογεννήτριες. Και όλα αυτά να ξεπλένονται στο “πράσινο πλυντήριο” των βιομηχάνων, με χορηγίες προς εικονικά “μεγάλα μονοπάτια Πηλίου”, ασθενοφόρα, αθλητικές διοργανώσεις, πυροσβεστικά οχήματα και άπορες οικογένειες.
Οι επενδυτές διαχειρίζονται τις κυβερνήσεις για να δημιουργήσουν νομοθεσίες στα μέτρα τους, να προχωρούν ανενόχλητοι σε ανεξέλεγκτη εγκατάστασή αιολικών εργοστασίων. Χρησιμοποιούν τα ιδιόκτητα ΜΜΕ ώστε να παρουσιάσουν τις ανεμογεννήτριες ως ενεργειακή λύτρωση, ενώ οι λογαριασμοί ρεύματος φουσκώνουν και φουσκώνουν…
Θαύμασε αυτό τον ευλογημένο βουνό για τελευταία φορά. Σύντομα θα είναι ένα βιομηχανικό νταμάρι γεμάτο σκυρόδεμα, ανθρακονήματα, εποξικές ρητίνες και αναχώματα. Αλλιώς τίμησε τους παππούδες σου, προστάτεψέ την γη σου, να την παραδώσεις αγνή και καθαρή στα παιδιά σου. Επιδιώκουμε την προστασία και την ανάκτηση του φυσικού περιβάλλοντος. Την ανάδειξη και διαφύλαξη του πολιτισμικού περιβάλλοντος. Ώστε βουνό και θάλασσα, άνθρωποι και άγρια ζωή, να συμβιώνουν σε αρμονία. Απαιτούμε μια ομαλή ενεργειακή μετάβαση φιλικά προσαρμοσμένη στο περιβάλλον και τον άνθρωπο. Να μην είμαστε τα θύματα των ξέφρενων ενεργειακών επενδύσεων για την αισχροκέρδεια των λίγων, πάνω σε ένα κοινωνικό αγαθό που ονομάζεται ενέργεια. Υπερασπίσου το Πήλιο να μείνει γαλαζοπράσινο όπως το γνωρίσαμε, με πολυμορφικό αγώνα.