Σύντομο ενημερωτικό σημείωμα μέσα στην καρδιά του χειμώνα.

Σχολιασμοί

Με τον χειμώνα στα αγραφιώτικα βουνά να είναι σαφώς πιο ήπιος από προηγούμενες χρονιές, οι κόντρες του κινήματος έχουν μετατοπιστεί στις πόλεις, στα δημοτικά συμβούλια και σε ενημερωτικές εκδηλώσεις. Στο νομικό επίπεδο το ΣτΕ απέρριψε τις αιτήσεις αναστολής (των δήμων Πλαστήρα και Αγράφων) κατά του πρωτόκολλου εγκατάστασης της Ανεμοδομικής Α.Ε. που είχε εκδώσει ο δασάρχης Καρπενησίου τον περασμένο Νοέμβρη, με το αιτιολογικό ότι ήδη εκπονήθηκαν οι ειδικές οικολογικές αξιολογήσεις (ΕΟΑ). Η λέξη «ήδη» στην παραπάνω πρόταση έχει τη σημασία της καθώς από τον Νοέμβρη που κατατέθηκε η αίτηση αναστολής μέχρι τον Γενάρη που βγήκε η σχετική απόφαση είχε μεσολαβήσει η πραξικοπηματική έγκριση των ΕΟΑ από τον γενικό διευθυντή του υπουργείου Περιβάλλοντος Δημόπουλο, παρακάμπτοντας το αρμόδιο τμήμα Βιοποικιλότητας. Με λίγα λόγια το ΣτΕ έδωσε τον απαραίτητο χρόνο στο να γίνουν οι απαραίτητες υπουργικές διεργασίες «νομιμοποίησης» και έπειτα ανακοίνωσε την απόφασή του. Στις 24 Ιανουαρίου πολίτες, τοπικοί σύλλογοι της Καρδίτσας και της Ευρυτανίας και περιβαλλοντικές οργανώσεις προσέφυγαν εκ νέου στο ΣτΕ κατά αυτής ακριβώς της απόφασης του γενικού διευθυντή του υπουργείου.

Και ενώ η Ανοιχτή συνέλευση ενάντια στην «πράσινη ανάπτυξη» και στα αιολικά στα Άγραφα με ανακοίνωσή της ενημερώνει, ένα μήνα μετά, ότι ακόμα περιμένει την έκδοση ψηφίσματος ενάντια στις διώξεις ανθρώπων του κινήματος που είχε δεσμευτεί το δημοτικό συμβούλιο της Καρδίτσας, στη συνεδρίασή του στις 21 Ιανουαρίου, δημοσιεύματα σε διαδικτυακούς ιστότοπους μιλούν για επανασχεδιασμό του δικτύου υψηλής τάσης των αιολικών σταθμών στα βουνά και παράκαμψη του Δήμου της λίμνης Πλαστήρα, ο οποίος είναι σταθερά εναντίον της εγκατάστασης των α/γ, με τη δηκτική αναφορά ότι εξαιτίας αυτής της στάσης ο Δήμος θα χάσει περίπου 200 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο από αντισταθμιστικά και ενοίκια.

Τέλος, στις 14 Φεβρουαρίου, στην Αθήνα, η Athens Voice (μην πέφτουμε και από τα σύννεφα, με την αρθρογραφία της έχει θέση για το ζήτημα των αιολικών, δες εδώ, εδώ, εδώ και εδώ) και η οικολογική της στήλη Ecovoice που επιμελείται η Βασιλική Γραμματικογιάννη οργάνωσε μία συζήτηση με τον τίτλο «Αιολική ενέργεια και κοινωνικές αντιδράσεις». Σε αυτή τη συζήτηση, πέρα των διαφόρων ανθρώπων του κινήματος και κάποιων περιβαλλοντικών οργανώσεων (Greenpeace, Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού), συμμετείχαν ο γενικός διευθυντής της ΕΛΕΤΑΕΝ Παπαναγιώτης Παπασταματίου και ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Περιβάλλοντος Κων/νος Αραβώσης. Ακόμα και αν θέλουμε (που δεν θέλουμε…) να κάνουμε τα στραβά μάτια στον βαθύτατα φιλελεύθερο χαρακτήρα της free press φυλλάδας που φλερτάρει πολύ συχνά με τον ρατσισμό και τον κανιβαλισμό, σίγουρα δεν μπορούμε να αποφύγουμε ένα σύντομο και ευγενικό σχόλιο: ότι ο σκοπός δεν αγιάζει πάντα τα μέσα. Δεν χρειαζόταν μια εκδήλωση όπου για 3 ώρες βλέπαμε στην άκρη της οθόνης μας την ειδυλλιακή φωτογραφία μιας ανεμογεννήτριας και όπου ακούσαμε πόσες φορές για την ατομική ευθύνη της «κλιματικής αλλαγής» για να περιμένουμε 2,5 ώρες σχεδόν μετά έναν Θωμά Κώτσια για να βάζει το θέμα στην ταξική του διάσταση (δες στο 02:17:30). Δεν χρειαζόταν μία εκδήλωση όπου πλάι σε ανθρώπους του κινήματος φιγουράριζε ένα καραγκιόζης ναζί, εκλεγμένος περιφερειακός σύμβουλος στο νότιο τομέα της Αττικής. Δεν χρειαζόμασταν καμία απόδειξη ότι ο πολύμορφος κόσμος τους κινήματος ενάντια στα αιολικά εργοστάσια μπορεί να σταθεί απέναντι στους εκπροσώπους του κράτους και των επενδυτών. Το έκανε και εκείνο το απόγευμα. Και απέναντί του άκουσε τον Παπασταματίου με θράσσος να λέει ότι «οι τοπικές κοινωνίες δεν είναι πανάκεια, πάνω απ΄όλα είναι ο νόμος» (δες στο 15:25) και να απειλεί ότι «οι ζώνες αποκλεισμού εάν γίνουν θα πρέπει να έχουν και μελέτες για τις επιπτώσεις στην ανάπτυξη και στο κόστος την ενέργειας» (δες στο 24:20). Δεν είπε κάτι αδιανόητο. Εξέθεσε το «πρόβλημα» από τη μεριά της τάξης του, θυμίζοντάς μας ότι οι περιβαλλοντικοί αγώνες μας (πρέπει να) είναι και ταξικοί. Και θα είναι. Γιατί πάνω από το νόμο βρίσκονται οι κοινότητές μας και οι ανάγκες μας.